Şiirlerden Bir Ev

Merhaba bu kitabı elinde tutanlar... Hayatımda başıma gelen en iyi şey, kafamdaki şiircelerin, kolkola giren harflerin oluşturduğu kelimeler armonisiyle bir şelale misali kaleme ulaşıp, kâğıda dökülmesiydi. Yazmaya 2000'li yıllarda başladım. İlk şiircemi yazdığım o anı ömür boyu unutamayacağım. Sabaha karşı dört gibi yataktan kalkıp kalem kâğıdı elime aldığımda şu dizeler dökülüyordu yüreğimden...

Şiirlerden Bir Ev

Şiirlerden bir ev yaptım ikimize,
Kızıl renkli kiremit...
Saçlarına dokunduğumda,
Pınarlar akar yüreğimde, özlemlerimde…
O göz pencerene baktığımda,
Kışın yanan soba gibi olur yüreğim.
O yanan yüreğimizin sıcaklığında,
Sanki kutuplar eriyiverecek
Ayaklarımızın altında…

Diğer yazacaklarımın habercisidir. Zaman içerisinde bir damladan pınara dönüşen şiirlerimi yazmama destek olan kızım Ezgi' ye, dostlarım Süleyman Köybaşı'na, Özgür Tarakçı' ya ve daha ismini sayamadığım birçok güzel insana çok teşekkür ediyorum...

Behzat Mansuroğlu

(Tanıtım Bülteninden)